Do serca przytul… mamę! Top 10 najlepszych mangowych matek

Nie mogło być inaczej, żeby Lemurilla nie przygotowała czegoś na pewne bardzo ważne święto! Co prawda nas, skupionych wokół zagramanicznych animacji powinna bardziej interesować druga niedziela maja, kiedy to z grubsza połowa świata obchodzi Dzień Matki. Ale cóż, szanujmy dobre, bo polskie. Przynajmniej nasze jest żywe. Nie to co w pewnych chińskich bajkach…

Bo tak po prawdzie jedno trzeba przyznać – gatunek matek jest w anime wymarły i to nie tylko przez pewną fryzurę, która sprowadza śmierć. Mamuśków po prostu najczęściej nie ma, nawet w stanie agonalnym. To już ojcowie pojawiają się znacznie częściej, szczególnie w shounenach jako ci, którzy przekazują pałeczkę przywództwa czy jakiś power up. Ale matki? Pfff. Prędzej znajdziecie Ditto w Pokemon GO niż żywą matkę lub taką, która nie będzie robiła za tło absolutne. A w takim One Piece’ie jest już na tyle źle, że każda dobra mamcia występuje jedynie w retrosach, tak bardzo są przetrzebione. Ja nie wiem, czy oni tam się jakoś rozmnażają? A, no tak, statystyki zawyża Big Mom…

Mama Pandy z Shirokuma Cafe tylko ledwo nie załapała się na listę.

Na podstawie anime można również stworzyć serię poradników, jak NIE być dobrą matką, o czym na pewno powstanie druga część matczynej serii. Bo wiecie, jak bardzo ciężko znaleźć matkę powyżej średniej krajowej fajności, taką porządną, co to przytuli do piersi lub dowali komu trzeba? Takich nie ma prawie wcale… no właśnie. Prawie. Coś się tam jednak ostało i dlatego z okazji Dnia Matki czas docenić te najlepsze, najpogodniejsze, najskuteczniej radzące sobie z hałaśliwą dziatwą kobiety pracujące bardziej.

Pod uwagę były brane wyłącznie żywe matki. Tak, to jedyne kryterium i naprawdę się zdziwicie, jak ostra selekcja przez to zaszła. [Dar: Ja naprawdę jestem pod wrażeniem, że szło uzbierać całą dychę…]. Dlatego wybaczcie nam, kochane matki Shinjich, Edwardów czy Sanjich – mogłyście być najwspanialszymi kobietami pod słońcem, ale to troszkę kiszka, że zostawiłyście dzieci same sobie.

1. Chi Chi z Dragon Ball

Jako żona i matka najpotężniejszych wojowników we wszechświecie, trzeba umieć postawić na swoim.

O kamisama, jakie tu dylematy, rozważania, zmiany decyzji i konsultacje społeczne! Przy tworzeniu listy wiadomym będzie, że któraś rodzicielka z Dragon Balla pojawić się tu musi – w końcu trzeba nagrodzić shounena, który pokazuje, że postacie nie tylko mogą się rozmnażać, ale saga rodzinna to znakomity pomysł na serię. Ale już pytanie, czy wybrać Bulmę czy Chi Chi, gnębiło piszącą te słowa blisko tydzień! Ostatecznie palma pierwszeństwa poszła jednak do żony Son Goku (wybacz Bulma, uznaliśmy, że ty za to jesteś fajniejszą postacią w ogóle. I masz Vegetę za męża, no helloł, nie narzekaj!). Chi Chi pokazuje dość niszową postawę w uniwersum Smoczych Kul. Zamiast bowiem pozwalać synalkowi bić się po mordzie z kosmitami i trenować do bicia się po mordzie z kosmitami, ambitnie pragnie dla Gohana kariery naukowej, przymuszając go raczej do ślęczenia nad książkami. Rzecz jasna, bicie po mordzie kosmitów będzie nieuknione, ale, koniec, końców, matka wyszła na swoje, a ja nie słyszałam, by jej syn na to wielce narzekał. Spróbowałby tylko…

2. Katsuragi Mari z Kami Nomi zo Shiru Sekai

T-to wcale nie tak, że zrobiłam ci na obiad schabowe, baaaaka~

Choć nie można uznać, że tak do końca poradziła sobie z wychowaniem Keimy, to jednocześnie trzeba być kimś zarąbistym, żeby być matką, było nie było, boga. Tyle że gier randkowych. No, ale zawsze coś. Poza tym choć pani Katsuragi jest „samotną matką” (mężu siedzi w jakimś Chile czy innym San Escobar), to zdecydowanie nie daje sobie w kaszę dmuchać i potrafi przywołać do pionu nawet swojego nieżyciowego syna. A jak się doda do tego fakt, że jest byłą członkinią gangu, to już w ogóle wzbudza całkiem niezły respekt. Mimo to jest ufna i niezwykle kochana, bo kiedy do jej drzwi puka demoniczka Elsie, podając się za nieślubne dziecko jej męża, Mari zaczyna traktować dziewczynę jak swoją córkę, na głos pomstując na męża na czym świat stoi (ale tak naprawdę go kocha, a sam padre oczywiście niczemu nie zawinił).

3. Ushiromiya Kyrie z Umineko no Naku Koro ni

Proszę się nie przejmować, Kyrie po prostu przeprowadza… dezynsekcję.

O matkach z Umineko można by tworzyć solidne wielotomowe elaboraty… Bo cała seria właściwie od nich kipi, a każda bardziej spaczona jest od reszty. W ogóle całe Umineko jest uznawane za serię twardych, szalonych lub twardych i szalonych kobiet, podczas gdy panowie zwykle siedzą pod pantoflem/są tymi miłymi/mają na imię Battler. Na tle mniej lub bardziej sfiksowanych babeczek wyróżnia się Kyrie, matka Ange oraz przybrana matka Battlera. Choć musi robić za macochę, nigdy nie dała odczuć głównemu bohaterowi, że kocha go mniej… znaczy, inaczej. Oni wiedzą, że nie muszą się kochać, ale się szanują i cenią za swój intelekt, przez co mimo oczywistego konfliktu „bo ona jest moją udawaną matką i ciotką zarazem”, rozumieją się lepiej niż wiele tamtejszych postaci związanych krwią.

…a teraz szybkie pytanie – ktoś z was zna grę? Ja znam. Całą. Noo, jakie to jest wszystko skomplikowane… Całe Umineko. :)

4. Katsuki Hiroko z Yuri!!! on ICE

A Twoja matka jak reaguje, gdy przychodzisz do domu z Twoim przystojnym, bogatym i sławnym rosyjskim narzeczonym?

Trololololo~ Znaczy, żaden trolling, ale każda okazja jest dobra, żeby promować ulubioną serię, co nie? A tak zupełnie na poważnie – nawet jeśli Hiroko nie miała wielu okazji żeby błyszczeć, na tle 500 animu, które zaliczyłam, naprawdę jest jedną z cudowniejszych żywych matek. Dopinguje syna (nawet jeśli niespecjalnie ogarnia, co on tak w szczegółach robi… no ale te wszystkie lutze i flipy są trudne to rozróżniania, wybaczmy jej), wita go z otwartymi ramionami mimo pięcioletniej nieobecności i porażki, zięcia… khem, znaczy, trenera też traktuje jak nowo adoptowanego syna, żarcia im nie szczędzi… Normalnie matka-Polka, a nie zahukana japońska kobiecina. Ponadto prowadzi dobrze prosperujący w czasach lokalnego kryzysu onsen (a na pewno ma większy wkład niż Toshiya, który nie wiem, co tam w całej serii ciekawego zrobił… o, miał szalik drużyny piłkarskiej!) i serwuje znane na całą okolicę pyszne katsudony, które zachwycają nawet topowych rosyjskich sportowców. Jak tu jej nie kochać jak kochać?

5. Carrera Maaka z Karin

„Mążu, jak śmiesz podawać mi krew źle schłodzoną, idź po nową butelkę!”

Czy ktoś tu jeszcze pamięta Karin? To taka wydana przed wiekami przez Waneko manga mająca także emitowane w starożytności (2005 rok) anime traktująca o wampirzycy, która zamiast krew ssać, raz na miesiąc nadmiar krwi z siebie oddaje (i to nosem! Nie tak jak teraz pomyśleliście bo o czym by tu opowiadać…). Fakt, że ta seria została trochę zapomniana jest godny ubolewania, bo oprócz sympatycznego humoru i miłych postaci, zawiera także jedne z najlepszych relacji rodzinnych w wszystkich mangach jakie czytałam. Nie dość, że krewni głównej bohaterki są żywi (jak na wampirów…), to jeszcze cały ród Maaków i kuzynostwo odgrywają całkiem istotną rolę w historii. W tym oczywiście prym wiedzie matriarcha familii, Carrera, potrafiąca nie tylko trzymać pod pantoflem meżą, ale i wychować trójkę pociech na wartościowych członków społeczeństwa, pijąc przy tym krew z kłamców niczym wino do kolacji (w sumie piszę to dosłownie. Mówimy w końcu o wampirzycy). Gdyby tylko ta nieznośna teściowa nie wychodziła więcej z trumny… W dodatku, nawet gdy starsza z córek, tytułowa Karin, okazuje się dość nietypowym przedstawicielem gatunku (jak mówiłam, krew u niej wchodzi nie tą stroną co trzeba), Carrera będzie służyć wsparciem i oddaniem, zamiast mieć jakieśkolwiek pretensję, że dziecko nie wyrosło tak jak powinno.

6. Kaname Junko z Mahou Shoujo Madoka Magica

Jakby nie patrzeć – matka boska.

Matka Boga musi być przecież nie mniej boska! I coś w tym jest, bo Junko można zaliczyć do tych do tych ciekawych, nowoczesnych matek, które pracują, chatę pozostawiając na głowie męża, a mądrą pogadanką i traktowaniem na równi z równym bardzo łatwo docierają do serca pociechy. Nawet kiedy wali się świat, a córa mówi jedynie ogólniki, pani Kaname wczuwa się w sytuację i zamiast zabraniać na zasadzie „nie, bo nie, marsz do pokoju, szlaban na tumbrla”, zgadza się na to, aby córka zmierzyła się z problemem, bo… w nią wierzy. Jest świadoma, że wychowała Madokę na mądrą, odpowiedzialną, pełną empatii osobę, więc ufa, że ta nie popełniłaby błędu. Czy raczej – cokolwiek zrobi, nie będzie żałować decyzji. No a kogóż nie rozczuliła scena łazienkowa, kiedy obie panie się przygotowują do wyjścia? Tak powinny wyglądać piękne, damskie relacje.

7. Hana z Ookami Kodomo no Ame to Yuki

Hana nie ma ochoty „rzucić tego wszystkiego i jechać w Bieszczady”. Ona tam musi żyć.

Najbardziej oczywista pozycja na tej liście. Tak bardzo oczywista, że prawie ją zapomniałyśmy i musiałyśmy się zastanawiać którą z już ustalonych pań musimy za nią wyrzucić… No bo, serio. Cały film to wielka opowieść o tym jak być matką idealną. Matką tak niesamowitą, że jest się zdolnym wychować samotnie dwójkę brzdący będących właściwie potworami. I to takimi prawdziwymi, a nie jako synonim „dziecka”. Pociechy Hany to powiem japońskie wilki. Oprócz problemów związanych z próbą ukrycia tego faktu przed światem dochodzi jeszcze masa innych kłopotów od obgryzionych mebli po rozważania czy z chorym dzieckiem/szczeniakiem udać się do pediatry czy weterynarza… A do tego nasza dzielna matka pierze, gotuje, szyje, uprawia rośliny, pracuje w nadleśnictwie i jeszcze przy tym nigdy nie traci pogody ducha. Tak, Wilcze Dzieci to idealny film dla wszystkich przyszłych i początkujących matek, by dobić je faktem, że nigdy nie będą tak idealne. Próbować jednak można!

8. Takagi Yuriko z Highschool of the Dead

Niektóre matki wspaniale operują chochlą, niektóre – żelazkiem, ale tylko nieliczne mają w swoim bojowym arsenale o wiele ciekawsze zabawki…

Kolejna matka, która nie da sobie w kaszę dmuchać i zarąbie niejednego przeciwnika, żeby ochronić swoje dziecko… szczególnie jeśli ci wrogowie są mocno przejrzali. Choć Yuriko wygląda jak na prawdziwą damę przystało (oraz żonę swojego męża-polityka), to nie jest potulną, schowaną w cieniu pana domu kobietą. Ma klasę, szyk, pewność siebie oraz wielkie pokłady zaufania w swoją córkę, którą szczerze kocha. Ponadto umie się doskonale posługiwać bronią i to w stopniu o wiele lepszym niż byle nóż kuchenny. Nie, moje małpiatki kochane, ta pani po prostu została stworzona do tego, aby nosić giwerę w podwiązce, pejcz przy biodrze i kilka granatów między… no. Oj tak, taką mamuśkę to aż chce się mieć! Szczególnie w czasach apokalipsy zombie!

9. Sawada Nana z Katekyo Hitman Reborn!

A jak reaguje Twoja matka gdy przyprowadzasz do domu swoich włoskich przyjaciół-mafiozów?

Nana jest słodkim nieogarem, ale przez to kochanym nieogarem. Wszystkich kolegów/wrogów/napastników, którzy nachodzą jej syna traktuje jak wieloletnich przyjaciół, ciesząc się, że „ojej, ten Tsuna jest taki lubiany” i jeszcze postara się o zachodnie sztućce dla włoskiej części znajomych. Jest obecna w całej serii, co przy tasiemcu tego kalibru jest absolutnym wyczynem, w dodatku doskonale rozumie się z pracującym za granicą jako mafijnym zabójcą, pewnie w jakimś korpo ojcem głównego bohatera, tworząc jeden z słodszych i bardziej kochających się par rodziców protaga w mangach i anime. Nie zapomnijmy też, że to właśnie od jej troski o oceny syna i znalezienia mu pewnego nieletniego korepetytora zaczęły się wszystkie przygody!

10. Fujinuma Sachiko z Boku Dake ga Inai Machi

Gdzie można podpisać papiery adopcyjne?

The. Best. Matka. Ever. Nie ma lepszej. No nie ma. Dealujcie z tym. Próbujcie. A ja wam i tak powiem, że nie. Pani Fujinuma powinna dostać Order Złotej Matki już za samo to, że dała radę wychować syna samotnie i zrobiła to tak, że nawet jeśli ten nie skończył jako orzeł korporacji, to wyrósł na mężczyznę, który zaryzykuje życie dla dobra innych osób. Sama Sachiko też jest przecudowną osobą. Uprzejma, otwarta, z czasem odrobinę cyniczna, ale też piekielnie sprytna. To ona dzięki lakonicznym informacjom syna błyskawicznie doszła do tego, kim był morderca sprzed lat… A w przeszłości mamy do czynienia z jeszcze większym pokazem zarąbistości w jej wykonaniu. Kiedy syn mówi, że nad koleżanką z klasy znęcają się rodzice? Sachiko mówi „jasne, synuś, poczekaj, tylko wyciągnę moją giwerę z szafy i idziemy ją odbić”. No dobra, przesadzam, ale w ogólnym rozrachunku tak mniej więcej było. Satoru przedstawił problem, a jego mama przyjęła to na klatę, nie zignorowała, a ustaliła odpowiedzialny plan działania i wcieliła go w życie bez chwili zastanowienia. O cudze dzieci. Bo po prostu wiedziała, że każde dziecko trzeba chronić. Hell yeah!

~Dziabara & Darya

Ps. Drodzy fani Yuri!!! on Ice, what a time to be alive. Dzisiaj w Nipponlandzie premierę miało 6 DVD łyżwiarzy i tyle dodawali do niego dobrego… Tyle!  Największe poruszenie wywarł 2:30 minutowy galowy przejazd młodszego z Jurków, czyli Welcome to the Madness (co jednocześnie jest nazwą na stan fandomu). Jak znajdę lepszą jakość to podmienię link i wrzucę go na fejsa. Podobnie jak pojawi się cała i porządna skanlacja 24-stronnicowej mangi o Yurio i Otabeku, którą dołączono do zakupu całej kolekcji DVD. Oprócz tego czekamy na poprawioną i wyczyszczoną wersję przejazdu końcowego kochasiów, materiał z dubbingującym samego siebie Lambielem, zwykłe poprawki z dwóch ostatnich odcinków, materiał z bookletów…. Może w ogóle zrobić wam jakiś dodatkowy post z jurkowymi nowościami, jak wszystko się uspokoi? Jak przeżyjemy do tego czasu…